وقتی محتوای متنی رو مینویسیم که میتونه مقاله بلند بلاگ تا کپشن کوتاه سوشال مدیا باشه، یه چیزی رو نباید یادمون بره.
ترغیب کاربر یا دعوت از کاربر که بیاد کاری رو مطابق میل ما انجام بده. البته این کار هم برای خودش مفیده هم برای ما سود داره.
مثلا شما یه مقاله ۱۵۸۳ کلمهای (با همین دقت!) برای وبلاگ شرکت نوشتی، ویرایشش کردی، گرافیستتون چند تا تصویر عالی طراحی کرده، توی وردپرس روی واژه کلیدی تمرکز کردی؛ فقط یه کاری مونده!
خب هدف سازمان شما از تولید محتوا اول معرفی برند و بعد تبدیل کاربرعادی به مشتری سمجه!
برای اینکه به این هدف برسی از خوانندههای مطلبت بخواه که آدرس ایمیلشونو بهت بدن یا مثلا یه کتاب دانلود کنن یا برن صفحه اینستاگرام شرکت رو فالو کنن.
به این حرکت میگن «فراخوان اقدام». فقط هم توی سایت و بلاگ نیست.
اینکه توی همه استوری ها زرت و زرت میگن! لینکو بکشید بالا، در واقع از شما میخوان که یه کاری انجام بدید.
توی پوسترهای چاپی یه کیوآر کد (رمزینه) میذارن و میگن کد را اسکن کنید تا مثلا با تخفیف بلیت بگیرید.
تو دنیای بازاریابی محتوا هزار تا روش برای ترغیب خواننده یا همون کاربر وجود داره.
ولی خب نباید گندشو دربیارید.
مثلا الکی نگیم اگه آدرس خونهتون رو به ما بدید، فردا صبح یک عدد شمش طلا میفرستیم در خونهتون.
اصلا از گرفتن اطلاعات شخصی آدمها خودداری کنیم، مخصوصا چیزایی مثل شماره تلفن، آدرس، نام فرد مورد علاقه و از این جور چیزا.
در ضمن یکبار یا دیگه دوبار دعوت از کاربر برای انجام دادن یه اقدام خاص کافیه.
من اگر ببینم توی یه کپشن ۵ خطی اینستاگرام ۶ بار بهم میگن برو تو لینک بایو، هرگز نمیرم و تازه به این فکر میکنم که این پیج رو کلا میوت کنم.
یه کمی هم در مورد طراحی صحبت کنیم.
از اونجایی که یه تصویر به اندازه هزار کلمه حرف توی خودش داره؛ خوبه که از فراخوانهای گرافیکی استفاده کنید. مثلا یه پاپ آپ مینیمال با طرحهای تخیلی، یه فرم جذاب با محتوای خودمونی یا چیزایی شبیه به اینا.
آمار فراخوانهای قبلی رو همیشه داشته باشید. این بهتون کمک میکنه که طرح جدیدی برای فراخوان طراحی کنید یا از همون قبلیها استفاده کنید.
پس از لحظه تولید تا انتشار محتوای متنی «ترغیب خواننده» رو فراموش نکنید.