با جمعآوری منابع معتبر، دست به کیبورد میشیم و فرایند تولید یک عدد محتوا در مرحله پژوهش و نگارش رو ادمه میدیم.
در پست قبلی وارد مسیر تولید محتوا شدیم. اولین ایستگاه ایده پردازی بود و من با آماده کردن یک طرح کلی تصمیم گرفتم درباره تیراناهای آدمخوار بنویسم یا یک ویدیو درست کنم.
حالا باید پژوهش و نگارش (ساخت ویدیو و پادکست هم احتیاج به نگارش متن داره) رو شروع کنم.
اینجا منظورم از پژوهش پیدا کردن منابع اطلاعاتی درست و حسابی هست که میتونه بهم در تولید یک عدد محتوای مرغوب کمک بکنه. با توجه به اینکه وب فارسی در اکثر موضوعات ضعیف هست، اغلب منابعی که استفاده میکنیم به زبان انگلیسی هستند.
اما از هر منبعی نمیشه استفاده کرد. مثلا بعضی از خبرگزاریها دائما اخبار غلط منتشر میکنند یا بعضی از بلاگها از عناوین کلیکخور (Click-bait) استفاده میکنند. اینها معمولا و البته نه همیشه نشانههای یک منبع غیر معتبر هست.
ابزار جمعآوری محتوا یا همان فید ریدر
من تصمیم گرفتم از مجله ساینتیفیک امریکن (Scientific American) و بلاگ فیشینگبوکر (FishingBooker) به عنوان منبع برای تولید محتوا درباره موضوع «بررسی تاثیر پفک پنیری بر روی لوزالمعده پیرانای آدمخوار!!!» استفاده کنم.
دسترسی به محتوای این سایتها از طریق جستجوی داخل اونها امکانپذیر است ولی من ترجیح میدم از فید ریدر استفاده کنم. فید ریدر باعث میشه تا همیشه بتونم این منابع رو داشته بشم و هر لحظه از جدیدترین مطالبی که منتشر می کنند با خبر بشم.
اینوریدر (Inoreader) یکی از بهترین و معروفترین فید ریدرها است که من خودم از چند سال پیش دارم ازش استفاده میکنم. منظور از فید (Feed) مجموعه مطالبی است که توسط یک سایت منتشر شده.
بعد از جمعآوری فید منابع مورد نظرم، خوندن مطالب اونها یا دیدن فیلمهای آموزشی، باید نوشتن یا ساختن ویدیوی خودم را شروع کنم.
دستا روی کیبورد!
تایپ کردن یکی از مراحل اصلی در تولید هر گونه محتواست، بنابراین خوبه که تایپ دهانگشتی را یاد بگیرید. البته یه سری سایتها هم هستند که صدا رو تبدیل به متن تایپ شده میکنن. محصول نهایی این جور سایتها باید به دقت ویرایش بشن.
متخصصان معتقدند که یک پست متنی برای وبلاگ باید حداقل ۳۰۰ تا حداکثر ۱۵۰۰ واژه داشته باشه. یه ویدیوی خوب برای یوتیوب و آپارات دستکم ۳/۵ دقیقه باشه و یه پادکست ۲۲ دقیقه طول بکشه.
با این حال شما به عنوان کارشناس یا مدیر تولید محتوا تصمیم نهایی رو درباره طول هر محتوا میگیرید. این استانداردها بنا بر شرایط کسب و کار شما قابل تغییر هستند.
وقتی برای کاربر اینترنتی داریم مینویسیم که این روزها خیلی بیشتر از صفحه موبایل محتوا رو میخونه، میبینه یا میشنوه باید خودمون رو بذاریم جای اونها.
مثلا از خودمون بپرسیم «من به عنوان کاربر حوصله میکنم پاراگرافهای طولانی رو بخونم؟»، «دوست دارم زیرنویس ویدیو با لحن رسمی باشه یا غیر رسمی؟»، «داخل پادکست از موسیقی ایرانی استفاده بشه من بیشتر گوش میدم یا اصلا موسیقی نباشه بهتره؟»
یه چیزی هم هست که بهش میگن سئو. ایشون به معنی بهبود پیدا شدن در موتورهای جستجو هستند و به دو دسته سئو داخلی و خارجی تقسیم میشن. به احتمال زیاد موقع تولید یک عدد محتوا کارفرما از شما میخواد که به نکات سئو داخلی هم توجه داشته باشید.
البته یادتون نره که حفظ تعادل بین سئو و کاربرپسندی محتوا خیلی مهمه. گوگل از محتوایی استقبال میکنه به هر دو قسمت به اندازه کافی توجه کرده باشه.
بالاخره بعد از فکر کردن به جواب این پرسشها من پیشنویس اولیه رو تموم میکنم. برای اینکه یه کمی به خودم و پیشنویس آماده شده استراحت بدم ولش میکنم و روز بعد با نگاه بازنویسی برمیگردم سراغش.
بعد از بازنویسی و تکمیل و حذف برخی قسمتهای متن، ویدیو یا پادکست یک عنوان جذاب براش در نظر میگیرم. من فکر میکنم همون عنوان «بررسی تاثیر پفک پنیری بر روی لوزالمعده پیرانای آدمخوار!!!» به اندازه کافی جذاب هست.
در مرحله بعدی این محتوای تولیدی باید ویرایش بشه و بهتره یه نفر دیگه این کارو انجام بده. اما اگر شما دست تنها هستید و کسی نیست که کمکتون کنه، خودتون نقش ویرایشگر رو هم البته با توجه به نیازهای کاربران بازی کنید.
پست بعدی رو با لزوم توجه به ترغیب کاربر/خواننده شروع میکنم و از مراحل قابل توجه در انتشار محتوای تولیدی براتون میگم.
