محتوا باید خوش فرم باشه، نه اینکه همش فرم باشه که قسمت مهم‌ترش موضوع و پیامی هست که منتقل میکنه.
بیش از حد در چارچوب قرار گرفتن، تلاش برای مطابقت با عرف، کمال‌گرایی در عین ابتذال، همگی تعریف‌هایی برای اصطلاح «اتو کشیده» هستند.
با اختراع اتو، مردم لباس‌های‌شان را از زیر تشک درآوردند و فهمیدند با این تکه آهن داغ زودتر می‌توانند چروک لباس را صاف کنند.
وقتی یکی زیادی کت و شلوارش را اتو می‌کشید یا اصلا اتو برنامه هر روزش می‌شد، مردم به او می‌گفتند «اتو کشیده».
من از همین اصطلاح در کار تولید محتوا استفاده می‌کنم.
وقتی کارشناس تولید محتوا برای نوشتن واژه، ساختن ویدیو، طراحی اینفوگرافیک استقلال نداشته باشه، یعنی مدیرش دنبال محتوای اتو کشیده است.
تولید محتوای اتو کشیده نیازی به خلاقیت نداره، پیش‌زمینه قبلی نمیخواد و اگه بگم حتی ایده هم نمیخواد غلط نگفتم، چون همیشه یه نفر دیگه هست که هر چی بنویسید یه اتو می‌کشه روش!
واژه‌های شما رو حذف میکنه و کلمات خودش رو میذاره جاش، از ویرگول خوشش نمیاد به جاش نقطه ویرگول میذاره، رنگ‌های پالت اینفوگرافیک رو به هم می‌ریزه و الخ.
اما محتوای اتو کشیده مثل همون شلوار اتو کشیده است. اگه بارون بباره خراب میشه، بهش آب بپاشه خراب میشه، بشینه روی صندلی از سکه می‌افته و … .
در واقع محتوای اتو کشیده تحمل چالش رو نداره، عوض شدن الگوریتم گوگل و شبکه‌های اجتماعی، تغییر پرسونای کاربران و مواردی از این دست این چارچوب به ظاهر استوار رو در هم می‌شکنه!
