چند وقت پیش داشتم یه مقالهای رو میخوندم.
نوشته بود که این قضیه «زود میگذره» واقعا مبنای علمی داره! در واقع روزی چند میلی ثانیه داره زودتر میگذره.
به عبارتی یک روز ۲۴ ساعت نیست و چند میلی ثانیه کمتره.
این میلی ثانیهها البته خیلی حس نمیشن، ولی این عدد رو به ازای هر روز کنار همدیگه جمع بزنیم، به رقم بزرگی میرسیم.
ولی ما اگه یه نگاهی به اطرافمون بندازیم و شرایط رو با مثلا ۲۰ سال پیش مقایسه کنیم، میفهیم که ما رو زدن رو دور تند.
مثلا غذا خوردن، مطمئنم که آدمهای ۲۰ سال پیش به سرعت آدمهای الان غذا نمیخوردن.
یا سریال دیدن؛ یه زمانی هفتهای یه قسمت از یه سریال رو میدیدیم، بعد شد هفتهای سه قسمت، رسید به هر شب و حالا شده شبی چندین قسمت.
انگار عجله داریم پدر این سریال خارجیا رو دربیاریم!
دوره دوستی، سال ۱۳۷۰ اگه دو نفر دوست میشدن، تازه ۱۳۷۱ همدیگه رو به اسم کوچک صدا میکردن.
الان شنبه هفته قبل رِل میزنن! به جمعه نرسیده کات میکنن.
این همه عجله آیا نشون نمیده که ما رو زدن روی دور تند و خودمون هم متوجه نیستیم.
حواسمون نیست که فیلم داره تموم میشه و گزینه لوپ هم نداره که یه بار دیگه برگرده از اول پخش بشه و حتی سرور استریممون (کره زمین) هم داره از کار میافته.
به نظر من بیاید یه کمی این ریتم رو کندش کنیم.
یه کمی حلزون باشیم، لاکپشتی زندگی کنیم، به خرگوش ببازیم.